ΤΙ ΤΑΙΝΙΑ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΑΠΟΨΕ;

Από το φθινόπωρο έως τώρα δεν έχω προλάβει να δω όσες ταινίες ήθελα στο σινεμά. Τρεις είδα όλες κι όλες. Ωστόσο, φαίνεται ότι το γυναικείο μου ένστικο δεν με απογοήτευσε για άλλη μια φορά, καθώς και οι τρεις έλαβαν πολύ καλές κριτικές, με τις δύο πρώτες, μάλιστα, να έχουν σαρώσει στις «Χρυσές Σφαίρες», που έλαβαν χώρα προ δύο ημερών. Οπότε, επειδή ξέρω ότι θα με ακούσεις και θα με εμπιστευθείς σου τις παρουσιάζω συνοπτικά και σου προτείνω να τις δεις ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ! Δεν θα το μετανιώσεις, στο εγγυώμαι!

«La la land»

Η Mia (Emma Stone) είναι μια νεαρή σερβιτόρα που ονειρεύεται να γίνει ηθοποιός. Ωστόσο, όλες οι οντισιόν που αποφασίζει να πάει στέφονται με παταγώδη  αποτυχία οδηγώντας την στην πλήρη απογοήτευση. Ο Sebastian (Ryan Gosling), από την άλλη, είναι ένας παθιασμένος πιανίστας της jazz. Ονείρό του είναι να ανοίξει το δικό του jazz bar, αναβιώνοντας την παλιά καλή jazz μουσική. Προς το παρόν, όμως, πρέπει να έρθει αντιμέτωπος με την απόλυσή του, καθώς το αφεντικό του δεν εκτιμά τους αυστοσχεδιασμούς που κάνει στο εστιατόριο που δουλεύει, αφού θεωρεί ότι οι πελάτες θέλουν να ακούν πιο απλά κι εύπεπτα κομμάτια. Αυτοί, οι δύο νέοι, λοιπόν, κυνηγούν παθιασμένα το όνειρό τους παρά τις συνεχείς απογοητεύσεις, στο Los Angeles, την πόλη των αστέρων ή τη La la land όπως είναι μια άλλη ονομασία του, εξού κι τίτλος της ταινίας. Οι ζωές τους κάποια στιγμή, τυχαία, θα διασταυρωθούν κι ο καθένας σαν αστέρι θα λάμψει και θα φωτίσει τον ουρανό του άλλου! Ένα πετυχημένο μιούζικαλ, με χιούμορ αλλά και κάποια ουσιώδη μηνύματα, θα σε παρασύρει σε όμορφες μελωδίες που σίγουρα θα σιγοτραγουδάς και αφού βγεις από την αίθουσα. Η Emma Stone εξαιρετική, με εξέπληξε με την ερμηνεία της. Υπέροχα σκηνικά, κοστούμια, μια πανέμορφη ιστορία για όλους εκείνους που τολμούν να ονειρεύονται, όλους αυτούς που ο κόσμος συνηθίζει να αποκαλεί αφελείς. Κι όχι δεν είναι η κλασική ρομαντική ταινιούλα – σούπα που νομίζεις! Αναμένεται να σαρώσει και στα Oscars οπότε τρέχα να τη δεις!

«Elle»

Αυτή την ταινία, επέλεξα να την δω μόνο και μόνο, γιατί παίζει η ΘΕΑΡΑ, η ΑΠΟΛΥΤΗ Isabelle Huppert! Όμως, δεν με απογοήτευσε καθώς όπως αποδείχθηκε ήταν και το απόλυτο ψυχολογικό θρίλερ της χρονιάς που μόλις μας άφησε. Η Michèle, είναι επιτυχημένη διευθύντρια σε μια μεγάλη εταιρία που σχεδιάζει video games. Τόσο στην επαγγελματική όσο και στην προσωπική της ζωή είναι ή τουλάχιστον δείχνει αυτό που κοινώς αποκαλούμε bitch. Όταν θα πέσει θύμα βιασμού μέσα στο ίδιο της σπίτι από κουκουλοφόρο, που εισβάλλει από την μπαλκονόπορτα, αρχίζει το παιχνίδι της γάτας και του ποντικιού. Στο ρόλο της γάτας φυσικά η Huppert καθώς μόνο θύμα δεν μπορείς να την πεις. Σκοπός της, να βρει τον βιαστή της και να τον τιμωρήσει. Η ταινία λέγεται «Elle», δηλαδή «Εκείνη», γιατί, θεωρώ όλη η ταινία στρέφεται γύρω από τη Michèle και στηρίζεται πάνω στην Huppert! Ερμηνεύει εξαιρετικά ένα τρομερά ενδιαφέροντα χαρακτήρα, ψυχολογικά δαιδαλώδη που στο τέλος της ταινίας, δεν μπορείς να αποφασίσεις αν τον μισείς, αν τον αγαπάς, αν έστω έχεις κατανοήσει την πολυπλοκότητά του. Πήρε Χρυσή Σφαίρα για την ερμηνεία της, δικαιωματικά, αφού η Michèle ήταν για μένα ένας ρόλος που μόνο μια ηθοποιός του βεληνεκούς της Huppert θα μπορούσε να τον αποδώσει έτσι όπως του άξιζε.

«The Handmaiden»

Κι από το ένα ψυχολογικό θρίλερ σε πάω στο άλλο, μόνο που αυτό είναι πιο ερωτικό κι αισθησιακό. Σκηνοθέτης της ταινίας ο Park Chan-wook, ο δημιουργός του επικού Oldboy, που έκανε τον πλανήτη να στρέψει το βλέμμα του και την προσοχή του στο κορεάτικο σινεμά. Την ταινία αυτήν την περίμενα πάνω από χρόνο να τη δω και δεν με απογοήτευσε ούτε στο ελάχιστο. Απόλυτα σαγηνευτική, με ανατροπές, δεν κατάλαβα καν πώς πέρασαν οι παρά κάτι τρεις ώρες που διαρκεί! Βρισκόμαστε στη βικτωριανή εποχή, στην Κορέα που βρίσκεται υπό Ιαπωνική κατοχή. Ο Fujiwara ένας απατέωνας προσλαμβάνει μια άλλη μικρή φτωχή απατεώνισσα την Sook-Hee για να πάει να δουλέψει ως υπηρέτρια στο αρχοντικό της Λαίδης Hideko, που ζει με τον αυστηρό θείο της και είναι κληρονόμος μιας τεράστιας περιουσίας. Σκοπός του σχεδίου είναι, η υπηρέτρια να μάθει τα μυστικά της κυρίας της και να ετοιμάσει στο έδαφος, ώστε όταν παρουσιαστεί ο Fujiwara στη Λαίδη ως Κόμης, εκείνη να τον παντρευτεί, κι έπειτα εκμετάλλευομενοι την εύθραστη ψυχολογία της να την κλείσουν σε ψυχιατρείο και να μοιραστούν τα χρήματα. Όμως, τα πράγματα δεν πάνε καθόλου όπως τα έχουν σχεδιάσει οι δύο απατεώνες. Καθώς τίποτε δεν είναι όπως δείχνει! Η ταινία, έχει καθηλωτική πλοκή, υπέροχη φωτογραφία και κοστούμια ενώ δεν λείπει η κατάλληλη δόση διαστροφής. Για κορεάτικο σινεμά μιλάμε, άλλωστε! Αυτό που στον ευρωπαϊκο κοινό νου μοιάζει σαν ψιλοδιαστροφή είναι αναπόσπαστο κομμάτι της κουλτούρας τους κι έτσι όταν το βλέπεις στις ταινίες τους μοιάζει σαν κάτι φυσικό και σκοτεινά γοητευτευτικό. Η ιστορία βασίζεται στο βιβλίο Fingersmith της Sarah Waters, σε περίπτωση, που σε ενδιαφέρει.